Ter inspiratie voor Geefmaand November heb ik deze maand alvast drie boeken gelezen over het ritueel van het geven. Over 'Join Me' van Danny Wallace blogde ik vorige week al. Dit waren de andere twee:
29 Gifts - door Cami Walker
Op 35-jarige leeftijd worstelt Cami Walker met multiple sclerose. Op zoek naar een remedie tegen haar depressie na een ziekenhuisopname ontvangt ze een ongebruikelijk recept van een Afrikaanse medicijnvrouw: geef gedurende een periode van 29 dagen elke dag onvoorwaardelijk aan anderen. Walker is sceptisch, maar omdat ze verder alles al geprobeerd heeft, gaat ze de uitdaging aan. Veel van haar geschenken zijn bescheiden (een telefoontje, wisselgeld, een zakdoekje), maar alleen de daad van het geven werkt al transformerend...
Ik was eerlijk gezegd een beetje bang dat het zo'n orenmaffiaboek ging worden, in de trant van 'iedereen kan zichzelf genezen, als je maar positief blijft'. Van dat genre krijg ik jeuk op de meest intieme plaatsen, maar zo'n verhaal is het gelukkig niet geworden.
Walker is oprecht, niet hysterisch-positief, maar beschrijft ook de zwarte momenten waarop ze het echt niet meer ziet zitten. Ze beweert geen enkel moment dat ze 'genezen' is van haar ziekte en gelooft ook niet dat ze dat ooit zal doen. Wel heeft ze anders met haar ziekte leren omgaan, al lukt dat de ene dag beter dan de andere.
Vooral wat ze zegt over 'leven vanuit overvloed, in plaats vanuit schaarste' maakte op mij veel indruk. Ze schrijft: 'Als je elke dag bewust geeft, komt de focus te liggen op wat je te bieden hebt, in plaats van wat er aan je mankeert, of wat er om je heen ontbreekt, of waar je op gehoopt had. Daardoor opent je hart zich, en voel je je vrijer en vreugdevoller.'
Dankzij dit warme, inspirerende boek ben ik extra gemotiveerd om mee te doen aan Geefmaand November.
Random Acts Of Kindness (RAOK) - door Danny WallaceWalker is oprecht, niet hysterisch-positief, maar beschrijft ook de zwarte momenten waarop ze het echt niet meer ziet zitten. Ze beweert geen enkel moment dat ze 'genezen' is van haar ziekte en gelooft ook niet dat ze dat ooit zal doen. Wel heeft ze anders met haar ziekte leren omgaan, al lukt dat de ene dag beter dan de andere.
Vooral wat ze zegt over 'leven vanuit overvloed, in plaats vanuit schaarste' maakte op mij veel indruk. Ze schrijft: 'Als je elke dag bewust geeft, komt de focus te liggen op wat je te bieden hebt, in plaats van wat er aan je mankeert, of wat er om je heen ontbreekt, of waar je op gehoopt had. Daardoor opent je hart zich, en voel je je vrijer en vreugdevoller.'
Dankzij dit warme, inspirerende boek ben ik extra gemotiveerd om mee te doen aan Geefmaand November.
Dit miniboekje heeft niet echt een verhaal, maar is meer een verzameling ideeën over hoe je wildvreemden kunt verrassen met vriendelijke, soms ook gekke acties, zoals The Karma Army dat (inmiddels al tien jaar!) doet. Het gaat hier om een wereldwijd netwerk van 'goeddoeners' die door Wallace bij elkaar zijn gebracht, nadat hij voor de grap een advertentie in de krant had gezet met alleen de oproep ' Join Me'. Het idee voor de Karma Army ontstond vervolgens uit pure paniek, omdat zijn joinees na een tijdje wel eens wilden weten wat nou eigenlijk het doel van Join Me was.
'Ik had net zo goed kunnen verzinnen dat we met een paar honderd man banken zouden gaan beroven, dat had me achteraf ook best gaaf geleken', geeft hij eerlijk toe. Maar toen het idee er eenmaal was, begon hij er zelf ook steeds meer in te geloven, en veranderde ook zijn kijk op het leven.
- Leer politie-agenten touwtje springen
- Geef de pizza-bezorger een stuk pizza
- Sponsor met de hele familie een stom dier in de dierentuin. Apen krijgen al het geld al, steun liever de plompe lori!
- Help mensen hun kinderwagen in de bus te tillen. Zorg wel dat je zeker weet dat het hun kinderwagen is. ('For God's Sake, DON'T help people stealing prams!' )
Echt hilarisch is het verhaal van een groep jongens uit Birmingham, die besloten om al hun RAOK-acties gedurende een langere periode te richten op dezelfde persoon. Ze genoten van de stomme verbazing van hun vriend toen hij via de post een bon had ontvangen voor een gratis maaltijd in het buurtrestaurant, zomaar gratis bier kreeg in de pub (de barman zat ook in het complot) en voor zijn deur een berg gratis kattenvoer vond, als traktatie voor zijn (overigens afschuwelijk lelijke) kat. 'We zorgen nu nog steeds elke maand voor een geluksmomentje voor hem', gniffelen de jongens, 'En hij weet nog steeds niet wie het doet!'
De intelligente humor en zelfspot van Wallace maken de boodschap luchtiger dan in '29 Gifts'.
Af en toe is hij zelfs vals ('Complimenteer een lesbisch stel met hun kapsels'), maar dat zwarte randje maakte het voor mij juist wat makkelijker te verteren. Zo van: 'O gelukkig, je kunt ook aardig zijn voor een ander zonder meteen een doetje te worden. En het mag ook nog gewoon grappig zijn.'
Je snapt, het verhaal van een ernstig zieke vrouw die door elke dag iets te geven haar levenslust weer terugkrijgt, is wat serieuzer, 'spiritueler' en misschien hier en daar ook wel wat zoetsappiger dan dat van een gekke Brit die komedies schrijft voor de BBC en een voorliefde heeft voor rare, ludieke plannetjes. Toch gaan beide verhalen over precies hetzelfde. Als je elke dag (of week) iets aan een ander geeft, ga je bewuste verbindingen aan met andere mensen. En daardoor gebeuren er allerlei mooie, leuke, interessante en hartverwarmende dingen...
