zaterdag 30 november 2013

Dag 29: Petities en voorrang

Bijdrage van: de Verdubbeldame

Over dag 29 kan ik kort zijn. Ik voel me beroerd. Het zat er al een paar dagen aan te komen, en om me heen heerst het ook. Het liefst wil ik iedereen pootjehaken, maar ik houd me in en laat in de supermarkt een meisje met een enkel boodschapje voorgaan. Thuis teken ik een petitie tegen dierproeven en stuur ik volautomatisch wat mails naar winkelketens die angorawol verkopen. Het personeelsuitje, bungee soccer en karten, red ik tot halverwege.

Vandaag ontvang ik vooral: Een lieve collega-met-auto komt me halen voor het personeelsuitje en brengt me ook weer terug naar Rotterdam. 's Avonds krijg ik alvast een cadeautje van de Sint: een pot notenpasta met een kort maar krachtig gedicht erbij.

Dag 28 t/m 30: cadeautjes per post

Bijdrage van: Welmoed Verhagen

Op donderdag 28 november bracht mijn vader me naar het station (ruilen voor koffie en croissantjes werkt goed haha), ik moest naar een belangrijke werkmeeting. Reizen met de trein blijft een mooie gelegenheid om vriendelijk te zijn naar mensen! De (slapende) jongen naast me verteld bij welk station we waren toen hij wakker schrok en dacht al in Utrecht te zijn. Gelukkig waren we toen pas in Amersfoort :-) De rest van de dag rustig aan gedaan, daar was ik hard aan toe.

Vrijdag de 29e ben ik bezig geweest met allerlei vrijwilligersklussen. De nieuwe webmaster van Zincafé nog even op weg geholpen en de follow-up van de weggeefwoensdag bij Lifehacking gedaan: notitieboekjes inpakken en adresseren. Ik heb er mooie cadeautjes van gemaakt:


Verder via Skype contact gehad met een facebookvriendinnetje. Ze kon mijn support goed gebruiken. Ben blij dat ik er voor haar heb kunnen zijn. En dat zij er voor mij is :-)

Vandaag, 30 november, de laatste dag van de geefmaand... wat is de tijd snel gegaan! En waar ik in het begin nog wel eens zorgen had op wat voor manier ik die dag kon geven, is dat nu geen enkel probleem meer. Er is altijd wel een mogelijkheid, vooral als je buitenshuis bent. En toch is er ook binnenshuis genoeg te doen: een kopje koffie maken voor de anderen in huis, de vaatwasser uit-en-inruimen, de hond uitlaten etc. Vandaag koppelde ik een vriendin die met kunst en zingeving bezig is aan een collega bij mijn werk bij Zinweb die daar ook veel mee doet. En diezelfde collega koppelde ik weer aan een wethouder die ik nog 'ken' uit Amersfoort en die burgemeester wordt in Lochem, waar die collega woont en heel actief is als Cultuurmakelaar. Ik vind het altijd heel fijn om mijn netwerk in te kunnen zetten om mensen verder te helpen. 

Tijdens een eerder verslag kondigde ik aan dat ik de voorbereidingen aan het treffen was voor een bijzonder cadeau. Op deze foto is het cadeautje te zien. Ik verklap verder nog even niks over de inhoud, want misschien lezen de ontvangers dit blog...



Flink ingepakt in plakband en verhuistape om te voorkomen dat het dunne inpakpapier scheurt....


Lieve Marije (en Mirjam!), ontzettend bedankt voor het organiseren van de Geefmaand. Ik heb ervan genoten. Om mee te doen, te geven, me meer bewust te zijn van de mogelijkheden tot geven. En om te ontvangen en me ook daar bewuster van te zijn. Heel veel dank, en ik ga zeker door! Ik hoop me steeds bewust te blijven van mogelijkheden om te geven en van alles wat ik ontvang :-) 

Mogen we dit blog blijven gebruiken om onze ervaringen te delen? Ik blijf in elk geval graag lezen hoe het anderen vergaat, ook na deze maand :-)



Dag 26 en 28: Een volle boodschappenkar voor mensen in nood

Bijdrage van: de Verdubbeldame

Sinds vier weken is de groep online, en hij telt nu al meer dan 100 leden: de "Voedselclub 010 voor nood en noodsituatie’s" [sic] op facebook. Een particulier initiatief van enkele bevlogen Rotterdammers en Schiedammers. Ik meld me aan om te zien of ik er iets kan betekenen. Meteen word ik flink in het zonnetje gezet, omdat ik het 100ste lid blijk te zijn. Dat betekent natuurlijk: trakteren! Er wordt meteen gegrapt over moorkoppen en appeltaart die ik bij alle leden langs kan brengen. 

In de groep rollen steeds foto’s voorbij van producten die worden aangeboden. Een paar blokjes bouillon. Zeven tomaten, die verdeeld kunnen worden over meerdere geïnteresseerden. Een door de slager gedoneerde kilo rundvlees die in vier gelijke delen wordt verloot. Een potje kruiden. Kneuterig, voor wie niet beter weet. 'Schrijnend' is waarschijnlijk een treffender woord. Ook valt meteen de grote solidariteit op: iemand die drie pakjes reinigingsdoekjes heeft gekregen wil deze delen met anderen in de groep. Mensen die bami of soep hebben gekookt nodigen anderen uit om een prakkie te komen afhalen.

Met hoofdbeheerder Nan overleg ik hoe ik een bijdrage zou kunnen leveren, want die moorkoppen en appelpunten gaan 'em niet worden. Als ik een tas boodschappen zou willen doneren, moet dat dan via de site, of via het beheer? Ze vertelt me over het crisiscentrum dat zij vanuit haar kelderbox runt:
"Zou het even uitleggen aan je, hier in Schiedam is het crisiscentrum voor mensen in nood, wij hebben een voorraadkast en een vriezer staan voor de groep, ik verzamel hier al het houdbare voedsel denk aan blikken soep de meeste boodschappen worden bij mij gebracht wat enkele dingen worden op de site geplaatst door de leden maar geen hele boodschappen dit omdat wij alle leden wat gunnen niet dat 1 een grote boodschappentas krijgt met boodschappen, want alle leden behalve degene die helpen, hebben het heel zwaar en sommige hebben werkelijk honger en dan is het heel wrang als sommige niets krijgen snap je, wij ondersteunen waar wij kunnen maar ja dan moet er wel wat zijn, soms moeten wij een beroep doen op de leden die dan de kasten uitpluizen en voedsel doneren voor de groep en dat word dus altijd bij mij gebracht. Wij hebben ook een koelkastje gedoneerd gekregen dat komt als het goed is het weekeinde deze kant op."
Het crisiscentrum met de voorraadkast, waarin slechts wat kleine producten staan
Naast het crisiscentrum in Schiedam zijn er drie uitdeel- en verzamelpunten in Rotterdam, gerund door drie enthousiaste vrouwen. Nan noemt ze liefdevol 'de meiden'. Twee van de 'meiden', Bren en Tina, houden zich verder bezig met het zoeken naar sponsoren: AH is inmiddels binnen! Marielle speelt voor 'vliegende keep' en sleept producten van hot naar her. Regelmatig wordt er een inzamelactie gehouden voor een lid dat in hoge nood verkeert, en dan worden er met inzet van de hele groep een boodschappenpakket samengesteld. Een Sinterklaasactie werd op poten gezet nadat er een donatie van 20 euro binnenkwam: genoeg voor wat lekkers en een cadeautje voor ieder kind dat anders niets zou krijgen. Ik vraag aan welke producten de meeste behoefte is, en krijg al snel antwoord:
"Het meeste wat gevraagd word zijn spullen voor de dieren, hondebrokken, kattebrokken, blikken voer voor hond en kat, voedsel krijgen wij genoeg aangeleverd namelijk, en wij hebben en sponsor voor brood dus dat hoeft allemaal niet maar echt voor de dieren daar is behoefte aan, ook aan shampoo en tandpasta douchegel dat soort dingen ook. (…) En wil je hierbij heel erg bedanken voor je steun aan de groep echt geweldig want er zijn leden bij die werkelijk honger hebben namelijk, en echt niet weten hoe ze de week rond moeten komen met eten, die komen bij mij iedere week altijd een klein pakketje halen, met brood en brood beleg, wat groente's."
Mijn tweedaagse mbo-baan in de zorg is bepaald geen vetpot, maar ik heb juist wat bijverdiend met een freelance onderzoeksopdracht en besluit 100 euro in te zetten om dit initiatief te ondersteunen. Vervolgens krijg ik een reeks berichten met zo ongeveer deze inhoud:
"Jeetje ben er stil van zeg pfffffffffffffffff ik ga dit echt naar mijn meiden doorsturen hoor pffffffffffffffffffffffffff (…)  en jeetje wijffie pffffffffffffffffffffffffff weet ff niets te zeggen hoor als alleen maar bedankt bedankt namens de groep pfffffffffffffffff”(…) mijn meiden zijn ook stil gevallen erdoor jeetje echt war wat een super gift dit."  
Op dag 26 probeer ik de spullen online te bestellen en door een boodschappendienst te laten bezorgen, maar dat blijkt problemen op te leveren met de betaling, die meestal aan de deur moet geschieden. Dan maar anders.

Op dag 28 neem ik de trein naar Schiedam, laad bij de PLUS mijn boodschappenkar bomvol en rijd naar het huis van Nan. Nog best een opgave, want de kar is zwaarder dan ik en de stoep loopt niet bepaald loodrecht. Bezweet worstel ik met een stoeprand, als ik mijn naam hoor roepen. Nan komt me tegemoet gelopen, met vochtige ogen en wijdopen armen: "O schat, mag ik je zoenen?"

 
Nan toont me het voorraadhok. Ik schrik dat er maar zo weinig producten in de schappen staan, en vraag of ik er een foto van mag maken. En of Nan ook op de foto wil? Ze kijkt me aan of ze vuur ziet branden: "Nee nee joh, ik blijf het liefst achter de schermen!" Met een kopje koffie in de huiskamer en een hond op schoot kan ik haar even later bevragen over het voedselinitiatief. Zij blijkt maar al te goed te weten hoe het is om geen eten en drinken in huis te hebben, en door instanties van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Gelukkig kwamen zij en haar man uiteindelijk in aanmerking voor pakketten van de Voedselbank. Inmiddels hebben ze het nog steeds niet breed, maar redden kunnen ze zich wel. Maar die bittere ervaring van toen is wat haar nu drijft om anderen te helpen. Ook heeft ze hierdoor de voelsprieten ontwikkeld om nood te herkennen. Als een bepaald lid veel op aangeboden producten reageert, bij haar en in andere groepen, gaat er meteen een lichtje branden en doet ze navraag of alles wel goed gaat. Vaak komt vervolgens het logistieke netwerk op gang en volgt er een voedselpakket om de ergste nood te ledigen.

Het is zo overduidelijk dat de boodschappen goed terecht gaan komen. Ik wilde graag anoniem blijven, maar merk aan Nan dat ze het jammer vindt dat alle donateurs daar steeds voor kiezen: "Ik zou het zo graag van de daken willen schreeuwen!" "Okee, noem me dan maar 'de Verdubbeldame'," besluit ik, "Maar ik wil voorkomen dat alle leden het gevoel hebben dat ze me moeten bedanken ofzo, daar zou ik me ongemakkelijk bij voelen." Ik wens jullie heel veel succes, Nan, Bren, Tina en Marielle. Jullie zijn -om in jullie eigen jargon te blijven- topwijffies!

Dag 30 van Inenomdekas

De laatste dag, we maken de maand vol. Vanochtend was ik met manlief in de stad. We wilden een warenhuis in gaan toen we zagen dat er een mevrouw in een electrische rolstoel naar de uitgang toe reed. Manlief en ik hielden allebei een deur voor haar open zodat ze zo door kon rijden. Ze bedankte ons hartelijk.
Vanmiddag gingen we naar een mevrouw met het syndroom van Down. Een paar keer paar maand doe ik wat gezelligs met haar. Vandaag gingen we bij haar in de woongroep thee drinken en naar de supermarkt. Boodschappen doen vindt ze heel gezellig Ze gaf mij een kadobon en een bos bloemen. Ze zei dat het van Sinterklaas was maar er zat een kaart bij van haar ouders om te bedanken voor het vrijwilligerswerk. De bloemen waren erg mooi maar wij hebben poezen thuis die de bloemen uit de vaas halen en de vaas omgooien. Toen we naar huis fietsten kwamen we langs het huis van een oud echtpaar die ik ken van mijn werk in het gezondheidscentrum. Ik belde aan en gaf hen de bloemen. Ze waren verrast en heel blij.

Dag 29 van Inenomdekas

In ons kast staan glazen in alle soorten en maten. Ik besloot om een aantal weg te doen. Ik haalde 9 reclame-bierglazen uit de kast en zette ze op de weggeefpagina op facebook. Binnen no-time waren ze weg.
Ik gaf mijn collega's een complimentje en maakte een afspraak met een collega om iets leuks te gaan doen samen.

Dank jullie wel! by Mirjam Down Under

Dit was het einde, dit doet de deur dicht.. Hier zijn geen woorden voor, tralalala...

Lieve allemaal, heel erg bedankt voor de afgelopen maand. Wat heb ik genoten van jullie weggeefacties, wat was het gaaf! Leuk om te doen, leuk om bij iedereen mee te lezen. Ik had van te voren niet gedacht dat het zo goed zo voelen.

Wat ik hierdoor ontvangen heb? Nou, de lotto heb ik niet gewonnen (misschien wel zo handig om mee te doen, hè?) en ik heb ook geen 'life changing experiences' ervaren. Dat was mijn insteek ook niet, dus dat scheelt. :) Hoewel een boekencontract welkom zou zijn!

Door mijn weggeefacties heb ik mensen blij gemaakt, heb ik een bijdrage geleverd aan diverse goede doelen en ik ben ook best een beetje uit m'n comfortzone gekomen. Normaal verzin ik van alles om te geven, maar door te druk / moe etc komt het er vaak niet van. Deze maand wel en dat voelt goed. Ik meen ook vaak dat ik geen puf heb om belangstelling te tonen, onzin natuurlijk, een glimlach of een compliment is zo gegeven. Dat heeft deze maand wel bewezen. Sterker nog, het levert juist energie op.

Nu stoppen? Nee, natuurlijk niet! We gaan vrolijk door. Want er valt nog genoeg te geven, als is het 'maar' die glimlach of die oprechte vraag hoe het gaat. Doen jullie mee? Ja toch?

En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet....

Ja! Geef!

Jawel, ik heb best veel gegeven deze maand. Hoewel ik dat hier helaas niet vaak heb verteld. Er waren omstandigheden waardoor het er niet van kwam, een verslagje schrijven. Helaas...

Maar omdat de maand bijna op zijn eindje is, wil ik toch nog even een schrijfseltje hier achter laten. Geven dus... ja...

Ik blijf het lastig vinden te vertellen wat er allemaal naar anderen ging. Kan er niets aan doen. Maar geloof je me als ik zeg dat ik me er niet schuldig aan gemaakt heb een dagje niet te geven? Eerlijk gezegd gaat dat eigenlijk vanzelf.

Van het delen van lekkere baksels, het groeten van andere mensen, het voor laten gaan in de winkel tot het wat grotere geven. Ik vind het leuk. Dus eigenlijk heb ik voor deze acties geen extra zetje in de rug nodig.

Eigenlijk had het misschien wel groter gemoeten, realiseer ik me nu. Zo groot dat het de moeite waard is om erover te schrijven. Maar helaas, dat was het in mijn ogen niet. Ik zit niet zo in elkaar ben ik bang. Ben meer van het kleine. Misschien omdat dat binnen mijn comfort-zone valt, geen idee...

En toch vond ik deze site een heel goed initiatief. Want natuurlijk is het heel belangrijk dat men een ander wat gunt. Zeker in deze tijden! En ook het feit dat het als inspiratie kan dienen voor anderen is iets wat we ook niet moeten vergeten. Dus zullen we iets afspreken?

We gaan gewoon door! Geefmaand of niet, het moet een gewoonte worden. IK ben ervan overtuigd dat de wereld er beter uit gaat zien als we dit doen. En niet alleen voor de ontvanger, ook voor de gever! Want weet je wel hoe een goed gevoel het geeft als je een blij gezicht ziet door jou toedoen? Geef!!

Dag 29: Grande Finale?

Bijdrage van: Firma Fluitekruid

Dag 29! Officieel de laatste dag van het '29 gifts'- ritueel. Echt een dag om flink uit te pakken, zou je zeggen. Maar helaas werd ik uitgerekend vandaag  nogal moe en chagrijnig wakker, want ik had ontzettend slecht geslapen. Door mijn gewoel en gedraai had ook meneer Fluitekruid slecht geslapen, dus ik deed extra mijn best om vriendelijk te blijven. Ik heb zelfs koffie en een boterham met jam voor hem klaargemaakt; een staaltje zelfoverstijging van heb ik jou daar!

Ook dacht ik er aan om mijn collega een sms-je te sturen en haar sterkte te wensen met de operatie die ze twee uur later zou ondergaan (ze moest aan haar amandelen geopereerd worden, en ze zag er verschrikkelijk tegenop). Het zijn misschien geen indrukwekkende geschenken, maar als je brak bent moet je er toch best een klein beetje moeite voor doen. Verder dan dit soort kleine geefacties kwam het vandaag niet.

Ik stond er vanmorgen alleen voor op het lescentrum, maar na twee broodbaklessen kwamen collega's van de kinderboerderij me helpen, waardoor ik snel klaar was met het opruimen van alle meel- en deegtroep. Echt superlief van ze! Ze hielpen ook nog met het voeren van de dieren in het andere leslokaal.


's Middags liep ik door een drukke winkelstraat. Een Zwarte Piet collecteerde voor Stichting BeSt, dus ik deed een donatie. 
Het begon hard te waaien, en er kletterde een fiets om. Alle winkelende mensen liepen met een grote boog om de fiets heen; het was tenslotte hun fiets niet, en op de helft van de stoep was nog loopruimte.



Zoiets kan ik nu uiteraard niet meer laten passeren, ik heb hem weer overeind gezet, op zo'n manier dat hij niet zo snel opnieuw kon omwaaien. Een actie van niks, natuurlijk, maar in een stad als Rotterdam best bijzonder.

Na het avondeten haalden meneer F. en ik eerst wat slaap in. Weer helemaal opgefrist onthaalden we de buurman en - vrouw in het huis van meneer F., met bier, wijn en nootjes. Daarna zouden we naar The House Of Swing gaan, een dansfeest in de Schouwburg met muziek uit de jaren 30, 40 en 50. 


Terwijl de buuf en ik ons aan het optutten waren, vertelde ze dat er zo meteen nog een vriendin langs zou komen. Ze had namelijk een gegadigde gevonden voor het kaartje dat ik over had (had ik een tijdje geleden gekocht voor een jarige vriendin, maar die was vandaag ziek geworden). Even later belde de vriendin van de buuf aan. Ze kwam er gezellig bij zitten, bedankte me voor het kaartje, en vroeg hoeveel het kostte. Ik snapte uiteraard niet waar ze het over had... Weg, met die portemonnee!

Dat vond ik wel een mooi cadeau ter afsluiting.

Toen heb ik het geven even gelaten voor wat het was, en ben lekker de dansvloer onveilig gaan maken. Het was een geslaagd feest!
Iedereen was mooi in stijl gekleed, je kon de Lindy Hop leren dansen en .... je haar laten doen.

Een diva-kapsel en gratis bitterballen waren fijne cadeaus aan mezelf!




En de Geefmaand? Die gaat uiteraard gewoon door. Geefjaar, Geefleven... What the hell, we zijn nou toch al lekker bezig!


dag 30 Joke

De give-away van gisteren is gewonnen door Fotootje Vandaag een van de medegevers!
Wil je me je naam en adres laten weten, dan kan ik het boekje opsturen? Mijn mailadres vind je onder het profiel op mijn blog.


De give-away van vandaag is bovenstaand boekje.

Verder heb ik deze 'kaartjes' gemaakt en uitgeprint en die ga ik straks uitknippen en  onder diverse ruitenwissers schuiven als laatste geefactie van deze maand.
Het is me deze maand dus toch gelukt om elke dag wat te geven! Ook op dagen dat ik dacht dat het me niet gelukt was bleken achteraf toch geefmomenten geweest te zijn. Ondanks de weinig persoonlijke contacten. De meeste van mijn acties zijn dus anoniem geweest en aan willekeurige onbekende mensen. Ik heb het heel leuk gevonden om jullie geefacties te volgen. Vaak heel origineel en inspirerend. Dank je wel Marije voor het coördineren van deze actie!

vrijdag 29 november 2013

laatste berichtje

Tja en zo is de geefmaand alweer zo goed als voorbij....maar ik ga proberen zoveel mogelijk verder te
geven (misschien lukt dit wel niet elke dag maar toch)
Ik weet niet meer wat ik in mijn vorige logje schreef maar ik ga proberen te vertellen wat ik nog allemaal
gaf : ik liet mensen voorgaan aan de kassa in de super, gaf een klein flesje wijn aan mijn vader (zo kan hij dit bij zijn eten drinken ...(hij drinkt wel eens graag een glaasje maar zo een grote fles doet hij niet open voor zichzelf alleen) ....stak een kaartje bij iemand in de bus die wat steun kon gebruiken, stuurde wat mailtjes naar mensen....
Bracht iets lekkers mee voor mijn echtgenoot en ging een vroegere buurvrouw bezoeken die onlangs jarig was en heb er mijn tijd voor genomen....ze was blij om eens rustig haar verhaal te doen....
ik nam iemand zijn shift over in het kinderdagverblijf zodat ze met haar kinderen naar de Sint kon....
en vandaag bakte ik 120 wafeltjes voor het goede doel....(moet wel eerlijk vertellen dat ik er niet echt veel
zin in had toen ik begon maar na een tijdje kwam de goeie zin wel terug ;)
Mijn dochter deed me dan weer plezier om vandaag voor ons te koken! leuk!
Ik vond het een hele leuke maand ook al was het op sommige dagen wat moeilijker om iets te vinden om te geven maar dankzij jullie logjes kreeg ik weer nieuwe ideetjes....
Bedankt allemaal voor die fijne maand en tot volgend jaar!
liefs

Morgen laatste dag!

Aan het einde van deze actie ben ik eigenlijk wel heel benieuwd. Iedereen is een maand lang bezig geweest met geven, maar wat zouden jullie graag ontvangen?
Misschien kunnen we op deze laatste dag voor elkaar nog iets betekenen. Misschien is er onder de deelnemers aan deze blog iemand die precies heeft wat jij graag wil hebben. Een soort 'Durf te vragen' dus.
Ik wacht in spanning ;-)

Bloemlezing by Mirjam Down Under

En zo was de Geefmaand alweer bijna voorbij... Bijna? Ja, want morgen plak ik er aan vast. Leuk, toch? Het zal wennen / afkicken zijn om jullie mooie, ontroerende en grappige geefacties niet meer voorbij te zien komen. Wat was het leuk om te doen en te delen!

Nog even een bloemlezing van de afgelopen dagen!

Ik heb een schrijver een mailtje gestuurd om hem te laten weten dat ik van zijn boek genoten heb. Een hele grote bijrol was namelijk gereserveerd voor een Franse bulldog, geweldig! Het karakter was zo goed beschreven, ik herkende mijn Miss Anne er helemaal in. En, net als Miss Anne, was het Fransje een tweedehandsje, mooi! Ik bedenk regelmatig dat ik wel eens zo'n mailtje kan sturen, maar ik doe het nooit. Druk, geen tijd, dat soort dingen. Nu wel dus en ik kreeg heel snel een bedankmailtje terug: ze hadden zelf meerdere Fransjes gehad. Ah... Leuk!

Verder heb ik de Hema gevraagd waarom ze wel biologische shirts in het assortiment hebben, maar geen biologisch beddengoed. De Sint heb ik ook geholpen, er waren namelijk twee pakjes bij mij bezorgd en die waren voor mijn twee neefjes. Tja, de goede man wordt ook dagje ouder, he?

Ik heb een hele grote doos Merci aan collega's gegeven. Die had ik zelf ook gekregen, twee zelfs. Voor de eerste had ik al een bestemming (nee, niet mijn maag) en toen kreeg ik er nog een.... Echt heel lief, maar dit ondankbare wicht probeert minder suiker te eten en dat wordt erg lastig met zo'n doos in de voorraadkelder. En aangezien ik de neiging heb alles in een keer / weekend naar binnen te proppen... Een aantal collega's had me echt heel goed geholpen en ze zijn onlangs boventallig verklaard. Een deel van de afdeling zal wel terugkomen, maar het blijft een onzekere tijd. Mooie gelegenheid voor een geefactie!

Een andere collega heb ik een compliment gegeven, wat ik prompt terugkreeg. Dat was ook fijn. Verder ben ik lid geworden van omroep Piep!, je abonnementsgeld wordt aan een goed doel geschonken. Dat goede doel kies je zelf uit. Dat kan nog, trouwens. Weer een andere collega had vandaag zijn laatste dag, hij gaat naar Spanje verhuizen. Van hem had ik ruim vijftig Engelstalige pockets gekregen, zo fijn. Daar ben ik nog wel even zoet mee. Hem heb ik een tweedehands boekje teruggegeven met de titel Spaanse Lessen. Geslaagd! En een andere collega is vader geworden, ook een cadeautje... Zo gaat het niet alleen lekker met de Geefmaand, maar ook met mijn Weg is Weg actie!

Vandaag mocht ik weer naar de tandarts. Onlangs ben ik geswitcht en zoals bij iedereen wel het geval is, werd er bij mij ook van alles geconstateerd wat niet helemaal in de haak was. Zucht. Een paar weken terug zijn er twee vullingen uitgepeuterd en vervangen en vandaag volgde de derde en voorlopig laatste. Al jaren ben ik bang voor de tandarts, ik vind alles eng en vervelend. Maar deze tandarts is fijn! Hij neemt mij en mijn klachten serieus, let goed op, als ik aangeef dat ik iets niet prettig vind, stopt hij. Een compliment waard dus!

Tot morgen allemaal, fijne avond!

dag 29 Joke

De give-away van vandaag is een klein notitieboekje. Er gaan weer kaarten in willekeurige brievenbussen en ik heb een workshop. Voor de dames  die voor de workshop komen heb ik heerlijke chocolade muffins gebakken. Ze betalen natuurlijk wel voor de workshop, maar ik kan ook gewoon een supermarktkoekje bij de koffie geven ;-)

Sinterklaas kapoentje....

Bijdrage van Margriet

Woensdag 
Eindelijk mag ik het vertellen....
Vorige week werd ik gevraagd om een beelden element te zijn bij het afscheid van een oud-collega van me. Meestal bestaat mijn aandeel alleen uit de aanwezigheid bij een afscheidsreceptie, maar deze oud-collega wilde geen receptie. Over een paar maanden een etentje met het team, verder niets.
Zijn collega's wilden hem niet zomaar de deur uit laten lopen en kozen voor een leuke act tijdens de teamvergadering.
Toen ze mijn naam voorbij zagen komen, i.v.m. de decemberzegelactie, dachten ze aan mij en kreeg ik de kans om een droom waar te maken!

Sint en de pietermannen

Altijd al willen weten hoe ik eruit zie?
Een leuke geefactie?! Eigenlijk een droom die uitkwam. Geweldig om te doen! We hebben vreselijk gelachen. Ondanks mijn (hele) oude bril en splinternieuwe schoenen herkenden de meeste oud-collega's me wel. Mijn stem hè. Alleen de collega in kwestie wist echt niet wie ik was.

Ik leende een pak van een oud-buurvrouw zodat ik die de hele dag kon dragen.
Om er een geefdaad van te maken, ging ik 's middags wat nichtjes en neefjes verrassen met kleine cadeautjes (cadeautjesdoos opgeruimd), ik ging nog langs bij wat gemeenteleden, deelde pepernoten uit in het winkelcentrum en midden op straat aan de kindjes.
Ik genoot van hun gezichtjes (en traantjes), de verraste ouders (die bijna allemaal wisten dat ik het was terwijl ik sommigen van hen niet echt vaak zie/spreek). Behalve dan mijn ouders.... gelachen dat ik heb en flink gestrooid! Bij de anderen pepernoten gegeven, maar bij mijn ouders gestrooid. Ik had mijn bril afgedaan, oude gympen aangedaan, nieuwe schoenen zouden ze herkennen. Mijn moeder zag het toch nog aan mijn gympen, mijn vader zag het niet. Tja, wie verwacht dat?
Ik verraste de buurman van mijn ouders, hij werd 60 jaar. De buurtkinderen van mijn ouders die er nog maar pas wonen even cadeautjes gebracht. En die vader zat te kijken wie ik was, maar die ken mij alleen van 'hallo'..

Echte aanrader dus! Om 19.15 was ik thuis en om 19.55 zat ik gedoucht en wel weer in de auto op weg naar een serieuze bezigheid.

O ja, als je eens gegroet wilt worden door iedereen. Oud en jong, ga als zwarte piet verkleed fietsen. Ongelofelijk opvallend iedereen groette me/zwaaide naar me.

Donderdag
Gister deed ik wat vrijwilligerswerk.
Ik ruimde weer op, diepe zucht. Wat een bende was het thuis. Cadeaupapier, schmink, schoenen, kleding, etc.
's Middags fietste ik een eind naar de slager met de lekkerste bief. Kocht er 2 en nog wat andere lekkernijen die ze me lieten proeven/aanbevolen. 's Avonds bracht ik die met een plantje naar de buurvrouw en haar man. Had natuurlijk niet gehoeven, maar ze zei toch dankjewel. (Ik had gepolst bij haar zuster, dus wist dat ze in de smaak zouden vallen) Eet smakelijk!

Vrijdag
Vandaag breng ik het Pietenpak weer terug met een klein dankjewel erbij.

donderdag 28 november 2013

Dag 27: De laatste schminksessie... en een vervolg

Bijdrage van: de Verdubbeldame

Via de facebookgroep Weeggeefhoek Rotterdam had ik vier gratis schminksessies verloot. De vierde en laatste keer schminken vond plaats in Schiedam. Leco vierde zijn vijfde verjaardag en had maar liefst 11 vriendjes en vriendinnetjes uitgenodigd voor een middagvullend programma met patatjes, oud-Hollandse spelletjes, een ballonnenclown en een dvd. De kinderen hadden dolle pret, maar ga d'r maar aanstaan als ouders!

Voor mij was het een nieuwe ervaring, zo'n grote kluwen beweeglijke vijfjarigen. Eén voor één werden ze uit het feestgewoel geplukt om op mijn schminkkruk plaats te nemen.

Heerlijk, die vijfjarigen met hun eisen en vragen. Zoals het monster: "Ik wil groen zijn. En blauw. En bruin. Mag ik in de spiegel kijken? Is het al klaar? Heb je al bruin gedaan? Is het nu klaar? Mag ik nu kijken?" Of: "Ik wil een konijn. Roze en zwart. En ik wil glitter. En een regenboog. En bloemen. En ook die andere glitter." Het konijn was dolblij met het bonte resultaat en kwam nog een paar keer terug om in de spiegel te kijken.

Maar ook zeker een uitdaging: vijfjarigen die tijdens het schminken graag onverwacht het hoofd opzij draaiden, om te zien wat de clown uitspookte, en hoe de spelletjes verliepen. Dan kreeg je dus, zoals op deze foto, een monster met rafelige hoorns. Maar ach, alle kinderen waren er evengoed blij mee. Prachtig, die stralende gezichtjes en blije kreetjes op het moment dat ik ze de spiegel voorhield.

De sekserolverdeling was tekenend: de jongens wilden monster, spiderman of een gevaarlijk dier zijn, de meisjes werden prinsesje, poesje of konijn. Alleen de jongste verjaardagsgast, een verkouden en koortsig jongetje, week van de standaard af en wees in mijn voorbeeldenmap een vlindertje aan met veel roze en bling-bling.

Een vervolg...

Leco's moeder gaf me na afloop een doosje heerlijke bonbons, en vroeg me of ik misschien visitekaartjes had om aan de moeders uit te delen. Die had ik niet. Een website ook niet. Zou dat moeten? Een opmerking van Margriet spookte opeens door mijn hoofd: "Kun je gerust geld voor vragen. Vind je dat nog te moeilijk? Dan kun je het eerst voor een goed doel doen," opperde zij toen ze op dit blog mijn schminkfoto's zag.

Wat een goed idee eigenlijk! Lekker schminken en tegelijkertijd geld ophalen voor sympathieke kleine stichtingen die zich inzetten voor kinderen in achterstandssituaties. En huppetee, 's avonds maakte ik meteen maar een facebookpagina voor mijn goededoelenschminkservice die ik 'de Kleuringsdienst' doopte.

Vandaag kreeg ik meteen al mijn eerste aanvraag. Op 13 december gaat de Kleuringsdienst schminken op het verjaardagsfeestje van Yarah. Samen met haar moeder werd het goede doel vastgesteld waaraan een donatie wordt gemaakt: stichting Jarige Job. Deze stichting trakteert kinderen uit arme, bij de Voedselbank aangesloten gezinnen op een leuke verjaardag. De kinderen krijgen een Verjaardagsbox met alles erop en eraan. Zoals versiering, traktaties voor de klas en de leraren, wat lekkers voor de visite en natuurlijk een mooi cadeau. Zo heeft niet alleen Yarah een mooi verjaardagsfeest, maar ook een kind uit een arm gezin. Dat sluit meteen prachtig aan bij de verdubbeldaad die ik deze week bekend ga maken.

Dag 28 van Inenomdekas

Tijdens het hond uit laten vanochtend liep mij een mevrouw achterop die zei dat ze het zo leuk vond dat onze poes ook mee liep. Hoewel ik niet zo van het praatje-om-niks hou, knoopte ik een gesprek met haar aan. Na afloop wensten we elkaar een fijne dag toe.
Vanmiddag ging ik met zoon met PDD-NOS naar een coachings/begeleidingsbureau voor een gesprek over het PGB wat aangevraagd gaat worden.
Ik gaf hem aandacht en energie. Verder deed ik niet zo veel.
Ik werd ziek en gaf mezelf een antibioticakuur. Ik ben er geen voorstander van maar gaf mezelf de luxe om niet zieker te worden.

Dag 27 van Inenomdekas

Vanmiddag ging ik met (volwassen) zoon met PDD-NOS naar de tandarts. Dit klinkt heel simpel maar is echt Geven met een hoofdletter... Daarna brachten we nog even een bezoekje aan mijn moeder. Er waren een oom en tante op visite. Mijn moeder vertelde van haar valpartij afgelopen maandag en ook nu gaf ze mij de schuld :(
's Avonds ging ik met manlief de maandboodschappen doen. Ik had helemaal geen zin, was bekaf van de middag, maar maakte er toch een gezellige avond van.

Dag 28: Veren, vachten en vellen... en nog een medaille

Mijn buuf die net als ik natuureducatie geeft, had dringend veren, vachtjes en dierenhuidjes nodig voor haar les morgen.  Ik heb een kast vol educatieve natuurmaterialen, en daarvan mocht ze veren, vachtjes en velletjes lenen. Ze was er erg blij mee!





's Avonds trakteerde meneer Fluitekruid me op een  etentje bij een hele goede Chinees. Meneer F. gaf de serveerster fooi, en ik de kok een medaille!


dag 28 Joke


De give-away van vandaag bestaat uit kralen. Tyvek kralen en papier-maché kralen. Vind je ze mooi? Reageer dan gerust op mijn blog of op Facebook. Verder is het alweer donderdag en ga ik dus naar mijn bejaarde buurtgenote. De kaarten die ik vandaag in de diverse brievenbussen laat glijden hebben de volgende tekst.

woensdag 27 november 2013

Dag 21 t/m 27: Even inhalen...

Bijdrage van: Welmoed Verhagen

Vandaag kreeg ik ineens een heel lief mailtje van FirmaFluitekruid. Ze maakte zich wat zorgen om me, omdat ik eerst zo actief was hier en ze ineens geen berichtjes en reacties meer van me voorbij zag komen. Haar zorgen waren (helaas) terecht. Het gaat even niet zo goed met me. Daarom heb ik de afgelopen week ook nauwelijks kunnen geven. Ik vind dat jammer, want in mijn hoofd ben ik er toch wel steeds mee bezig geweest. Ik las bijvoorbeeld steeds verder in het boek Join Me dat ik van FirmaFluitekruid kreeg na haar weggeef-loting, zodat ik het weer aan iemand anders kan sturen als ik het uit heb.

Ik ben me in elk geval ook bewust geweest van wat ik heb ontvangen deze week. Ik logeer een tijdje bij mijn ouders en mijn vader komt me elke dag wel één of twee keer een kopje koffie brengen op de kamer waar ik aan het werk ben. Zo lief! Mijn ouders (en gelukkig ook anderen om me heen) zijn er voor me deze dagen, met een luisterend oor, advies, schattige hondenfoto's per sms of andere opbeurende smsjes, een knuffel of dus een kopje koffie. Heel waardevol.

Zelf heb ik denk ik niet zoveel kunnen geven. Wel wat werk kunnen doen gelukkig en anderen een luisterend oor geboden, een kopje koffie gezet voor anderen, de hond uitgelaten ook als ik daar geen zin in had etc. Ik hoop binnenkort jullie blogs te kunnen bijlezen en te reageren!

En vandaag heb ik een mooi filmpje laten zien, aan achtereenvolgens mijn moeder, een vriendin van m'n ouders die hier was vandaag en aan mijn vader. Ze moesten allemaal lachen :-) Later heb ik 'm ook op mijn facebook gedeeld, zodat ook anderen ervan kunnen genieten. En nu deel ik 'm ook graag met jullie. Pas op: glimlach of hardop lachen gegarandeerd!


Dag 27: Surprise-stress!

Zo ziet het eruit in Huize Fluitekruid als het Geefmaand is:



Vooral nu de tijd van surprise-stress ook nog is aangebroken, ligt de tafel bezaaid met cadeaupapier, lintjes en weggeef-dingen. Als ik al die vrolijke rommel om me heen zie, voel ik me intens tevreden!

Vandaag ben ik vooral met sinterklaascadeautjes in de weer geweest. Hierdoor stonden de overige geschenken op een laag pitje. Wel heb ik een paar belangstellende mailtjes verstuurd, een fooi gegeven na een lunch bij Bagels & Beans, en de meneer van Rechtstreex beloofd om te helpen tijdens de Rotterdamse Oogst-markt. Leuk, daar heb ik echt zin in!


Gekregen vandaag:
- Vriendelijke, maar vooral menselijke reacties terug op mijn mailtjes;

- Een telefoontje van meneer F., om te zeggen dat hij me morgen mee uit eten neemt;
- Banketbakker van der Heijden op de Mariniersweg had een primeur: hij heeft de eerste kroket gemaakt van...  Echte Rotterdamse Paddenstoelen!
Ben er vanmiddag meteen vier gaan halen. Technisch gesproken heb ik ze niet gekregen maar gekocht, maar het voelt als een cadeautje. Was al een tijdje op zoek naar een goed vegetarisch alternatief voor mijn favoriete snack. Ben erg benieuwd hoe ze smaken...


Boekenweggeef...

.
Het schijnt, dat het afgelopen zaterdag boekenweggeefdag was.
Nou liep ik met mijn hoofd in de wolken, dus ik heb helemaal niet aan het weggeven van boeken gedacht.
Maar wat niet is kan altijd nog, zeg ik altijd maar...
Dus... deze verzameling "Koots" gaat weg. Ik heb er een tijdje over gedaan om deze 10 kleinoodjes in de kast te krijgen, maar nu geef ik ze weg.


Dan maak ik ook nog een tas met boeken en die zet ik onder de poort van de bibliotheek met een briefje erbij: gratis mee te nemen. 
Ik heb dat al eens eerder gedaan.
't Was leuk om te zien, hoe verscheidene lezers toen mijn boeken meenamen.
Maar nu: welke boeken zal ik weggeven?
Ik verzamel zo'n beetje alles van Gerard Reve en Jan Wolkers. Dus die doe ik niet weg.
Maar eigenlijk... zou ik die dus juist wél weg moeten doen. 
Dan heeft het geven meer waarde. Toch?
En mijn verzameling Bomans! Ja... Ik weet al aan wie ik die geef...


Nou vooruit... nog een klein stapeltje voor onder de poort van de Bieb:


Of zit er een boek bij, dat jíj graag wilt hebben? 
Ik hoor het graag... morgen gaan ze echt weg...
.

dag 27 Joke

Mijn give-away voor vandaag is bovenstaande collage en vanavond doe ik weer twee kaarten in willekeurige brievenbussen in de buurt.
Bovendien zal ik een kaart sturen naar iemand die bevallen is van een dochter en naar een ouder iemand die gevallen is en nu naar een aanleunwoning moet. Ik ken beide mensen nauwelijks, maar we zijn lid van dezelfde textielkunstenaars groep. Normaal zou ik dat niet gedaan hebben, maar nu in de geefmaand natuurlijk wel. Je moet tenslotte elke kans aangrijpen ;-).

*) Lieke geeft weg en neemt (rust)

Dag 25

Vandaag heb ik onvoorwaardelijk (weg)gegeven:
> Breiboek besteld voor buurvrouw, en een oproep gedaan in een facebookgroep zodat de breiboeken mijn kant op kunnen komen, en dat ik daar mijn buurvrouw weer blij mee maak.
> oprechte aandacht aan een lieve hond, samen gespeeld op een groot veld
> Luisterend oor
> mijn oprechte aandacht tijdens een telefoongesprek

Aan mijzelf gegeven:
> een rustige ochtend, zodat ik het gevoel had dat ik een extra weekend-dag had

In dankbaarheid ontving ik vandaag:
+ de mogelijkheid om met een snelle hond naast de fiets 5 km te fietsen en lekker te spelen
+ het contact met een lieve vriendin die ik *veel te* lang niet gesproken had
+ de rust van vandaag

-----------------------------------------------------------------------------------------

Dag 26

Vandaag heb ik onvoorwaardelijk (weg)gegeven:
> ik bracht mijn buurvrouw vandaag naar een ver weg wijk (in haar beleving) op die manier hoefde zij niet naar de bushalte te lopen (die verplaatst is)
> Een telefoontje met iemand die het op dát moment nodig had
> Mandje aan een mevrouw in een supermarkt (die snapte niet waarom?)
en mijn glimlach erbij (als bonus, dit speelde zich niet af in de AH)
> Een enorme schone leefomgeving aan mijn huisdier, het is altijd netjes, maar nu nam ik de tijd om ook de verborgen hoekjes te doen. Ook heb ik hem veel aandacht en wat lekkers gegeven.
> het breiboek belandde vandaag in mijn brievenbus, meteen uitgepakt en met een briefje in de brievenbus van mijn buurvrouw gedeponeerd. ze was er heel blij mee zo bleek uit het sms-je
> spontaan een kaartje gemaakt voor iemand die het nodig had, een tekst bedacht, geschreven en wat plak en knipwerk.. met dank aan een regenboogkaart die iemands dochter gemaakt had en we voor dit we-denken-aan-jou, en steunen je in deze zware tijd, project mochten gebruiken. 

Aan mijzelf gegeven:
> rust en tijd
> ik heb een deelname kaartje weten te bemachtigen voor een busreis naar een stad waar een kerstmarkt wordt gehouden. Dat heb ik nog niet eerder (alleen) gedaan.
> aangegeven dat ik met flinke hoofdpijn bij een overleg zat, 
de social talk even achterwege gelaten en nadat we al het nodige besproken hadden, ben ik tijdig naar mijn eigen huis gegaan

In dankbaarheid ontving ik vandaag:
+ lieve woorden, steun 
+ Hulp bij het vinden en bijvullen van de koelvloeistoftank
+ positieve reacties op mijn aanmelding als vrijwilliger in de wijk
+ lieve sms'jes
+ begrip voor het op tijd naar huis gaan bij overleg
+ Lievelingsliedje op de radio toen ik ging slapen

---------------------------------------------------------------------------------------

Dag 27. Ik geef me vandaag VRIJ van het geven, 
dat heb ik 1x eerder gedaan, dus ik loop 2 dagen achter. 
Met opzet doe ik dat. Ik merk namelijk dat ik nog net binnen de grenzen van mijn kunnen heb gegeven. Uit de bocht vliegen, over de kop gaan, dat ligt op de loer. Indien ik vanuit overvloed kan geven dan kost het mij geen energie, momenteel geef ik mezelf rust zodat ik op adem kan komen.

Ik wens jullie een mooie geef-dag, graag tot snel.
*) Lieke
----------------------------------------------------------------------------------------

Dag 26 van Inenomdekas

De dag verstreek zonder werkelijk geefmoment, dacht ik. 's Avonds keek ik terug...
Vanochtend ging ik naar mijn vrijwilligerswerk op de afdeling voor demente ouderen. 's Middags haalde ik mijn zoon uit school (hij loopt op krukken) en bracht hem naar zijn vriendin die in de binnenstad woont. Ik zou zoon naar zijn vader brengen die in een buitenwijk woont en was niet zo blij met deze wijziging. Ik heb nl een bloedhekel aan autorijden en in het centrum is helemaal lastig met alles eenrichting en zo. Maar ik deed het toch.
Daarna voor 1 vergeten boodschapje naar de supermarkt. Voor mij in de kassarij stonds een mevrouw met een megavolle kar. Ze zag best dat ik maar 1 ding had maar vroeg niet of ik voor wilde. Toen riep de kassiere dat ik door mocht lopen. Ze zei dat het zo veel sneller ging. Ik gaf haar een compliment voor haar inzicht en bedankte haar uitbundig.
Voor oudste zoon die geen spruitjes list, kookte ik wat anders.
Al met al best wat gegeven dus. Wel jammer dat ik er niet bewust bij nadacht. Ik merk dat geven bij stress sowieso wat moeizamer gaat.

dinsdag 26 november 2013

Dag 25: In de schoen

Bijdrage van: de Verdubbeldame

"Of mag ik jou een cadeautje geven?" vroeg ik mijn vriend Jurjen toen hij welterusten kwam zeggen, terwijl ik nog naarstig via internet op zoek was naar een mooi geefmogelijkheid. Blij dat hij me kon helpen aan mijn dagelijkse geefverplichting te voldoen, stemde hij in.

"Doe je schoen maar uit dan!" En hup, er belandde een pakje in. Een pakje met een boek.


Jurjen is dol op de Britse schrijver Danny Wallace. Maar ja, diens boeken heeft hij allemaal al gelezen. En herlezen. En herlezen. En toen gebeurde het volgende: Jurjen stak mij aan met de Danny Wallace-koorts -> Ik stak vervolgens Firma Fluitekruid aan die de boeken 'Random acts of kindness' en toen 'Join me' kocht -> Firma Fluitekruid verlootte haar exemplaar van 'Join me' aan Welmoed -> Welmoed vertelde toen op facebook dat ze het boek aan het lezen was -> Een van haar facebookvrienden zei iets in de trant van: "Als je hem leuk vindt, dan moet je ook Dave Gorman lezen" -> En dat las ik op facebook. 

Verrek, ja natuurlijk! Danny Wallace en Dave Gorman schreven samen het boek 'Are you Dave Gorman?' waarin ze de wereld rondreizen op zoek naar andere mannen (en enkele vrouwen) die ook Dave Gorman heten. Een uit de hand gelopen weddenschap. Hilarisch!

Allemaal Dave Gorman's
Een boek van alleen Dave Gorman zou dus ook het proberen waard moeten zijn. Op goed geluk bestelde ik via Amazon 'Dave Gorman vs the rest of the world.' En Jurjen? Die was blij verrast.


Dag 26: Dans en Muziek

Bijdrage van: Firma Fluitekruid

Net een last-minute Geefactie gedaan: heb me opgegeven bij
Rotterdam Cares, voor een dansavond met demente ouderen. Het wordt vast gezellig, want er komt een Big Band, en de Verdubbeldame gaat ook!
O ja, en ik heb eindelijk weer eens serieus gerepeteerd op de ukulele. Normaal gesproken oefen ik veel te weinig, en leun ik een beetje aan tegen de meer ervaren spelers van onze club. Dus vond ik het wel een mooi November-geschenk om eens wat meer toewijding te tonen.
Ik was zelfs al de halve avond op eigen initiatief aan het uitvogelen met welke akkoorden 'Summertime' van Gershwin het mooist klinkt, zodat ik dat die de volgende keer met de anderen kan delen. Nou, als dat geen toewijding is, dan weet ik het niet meer!





dag 26 Joke


Vandaag had ik bovenstaande artdolls in mijn give-away.
Verder ben ik weer bij mijn zus op bezoek geweest. Na een inzinking afgelopen weekend gaat het goed met haar. De operatie is gelukt. De functie van de afgesloten ader is overgenomen door andere aderen. Gelukkig maar, anders zou ze halfzijdig verlamd zijn en niet meer kunnen spreken.  Ze moet nu alleen nog aansterken. Even naar de wc lopen is op dit moment al een hele klus. Zij heeft ook een hond die op dit moment in een pension is, maar die ze straks natuurlijk zo snel mogelijk thuis wil als ze daar zelf ook weer is. Omdat ze niet in staat zal zijn de hond uit te laten heb ik aangeboden hem 's morgens op te komen halen en samen met mijn Does uit te laten. Verder zal het door een hondenuitlaatservice gedaan worden.
Ook heb ik gisteren bij het opruimen een aantal handgemaakte kaarten gevonden die ik alle avonden van deze week met een mooie tekst of gedicht in diverse brievenbussen ga stoppen.  Te beginnen met vanavond. Om inspiratie op te doen keek ik vandaag nog even bij de verdubbeldame en zag dat je een overzicht van alle verdubbeldaden kon bekijken. Daar zag ik er nog wel een paar die ik kan verdubbelen. Ik vond het ook wel leuk om te zien dat heel veel van die verdubbeldaden dingen waren die ik standaard eigenlijk al doe. Om te beginnen heb ik een petitie die ik niet kende ondertekend. (kennelijk zijn er nog steeds petities die ik nog niet getekend heb) Soms voel ik me net zo'n beroepsondertekenaar.

Tijd enzo...


Wie op mijn blog komt lezen weet al dat het vorige week hectisch is geweest ten huize Life is like a pie. Maar geven zijn we blijven doen hoor al kan ik het me niet allemaal meer herinneren. Mijn brein heeft aan andere dingen voorrang gegeven denk ik. In elk geval veel aandacht, goede zorgen en vooral tijd. Daar maak je veel mensen (en kinderen) altijd blij mee, toch!? Aan de bumperklever die me op de autostrade irriteerde schonk ik mijn liefste glimlach in plaats van de middenvinger die ik had willen opsteken. Een hele prestatie als je onder druk staat, geloof me. De boeken van mijn give away gaan met wat vertraging de deur uit. Voor het einde van geefmaand zijn ze alle 8 de revue gepasseerd. Echt succes hebben ze niet maar daar pas ik wel een mouw aan. Weggeven doe ik ze hoe dan ook. Ik las namelijk net over boekenweggeefdag en dat vind ik een prima alternatief. De overblijvers zullen dus ingepakt worden en her en der (bij de bib, op een bank of bij de supermarkt) een plekje krijgen tot een gelukkige vinder de nieuwe eigenaar wordt.

Onny's Geefmaand dag 21 t/m 25

Dag 20 (vervolg van de dag)

Geven
Ik maakte kaarten voor 2 meisjes (hier de kaarten want ze zijn inmiddels ontvangen ;-) ). Vandaag stuur ik ze op, zodat ze de kaarten morgen mogen ontvangen.

Ik maak een verjaardagscadeautje om morgen te geven aan de jarige.

Tijdens wat boodschappen doen stond er een wat oudere dame voor me. Ze had moeite met haar boodschappen op de band te krijgen, dus ik hielp haar even. Het mand kreeg ze niet goed op de stapel en ze wilde ook nog een plastic tas hebben die ze niet kon pakken. Ook met die dingen hielp ik haar even.

Ik maakte een praatje met de vrouw die achter me stond in de rij bij een andere winkel.

Ontvangen
Een rust momentje voor mezelf.

Ik geef manlief een cadeautje. (een paar nieuwe stoffen die had hij echt nodig hoor, maar hij had ze natuurlijk ook zelf kunnen halen ;-) )

Afgeslagen
Niets

Geleerd
Dat vele kleine dingentjes een groot gevoel geven.


Dag 21

Geven
Ik haal mijn collega vrijwilliger M. thuis op, omdat haar auto nog steeds kapot is.

Ik werk mijn vervanger in op het asiel, omdat M. dit graag wilt.

Ik geef mijn eigen gemaakt verjaardagscadeautje aan de jarige.


Ontvangen
Ik ontvang een "afscheids"knuffel van mijn collega vrijwilliger D.

Aan het eind van de ochtend geeft mijn vervanger aan M. aan dat ze veel heeft geleerd van mijn manier van omgaan met honden. (Dit zie ik toch echt wel als een complement)

Ik ontvang een complement over mijn haar.

Ik ontvang een eigen gemaakt cadeautje van mijn moeder. (jullie kunnen wel zie dat de creativiteit in de gene zit ;-) )

Ik ontvang een heerlijke dag samen met mijn familie.

Afgeslagen
Mijn collega vrijwilliger M. wilt mijn benzine geld geven, omdat ik voor haar omgereden heb en haar wilde ophalen. Ik sla vriendelijk af.

Geleerd
Dat ik veel dingen maar gewoon vind terwijl andere dat helemaal niet zo gewoon vinden.

Dag 22

Geven
Ik maakte een praatje met een mevrouw die over de gang aan het slenteren was.

Ik wens de baliemedewerkster een fijn weekend als ik de deur uit ga.

Ik geef mezelf een uurtje ontspannen winkel bij de kringloop en koop van alles leuk voor de kerst ;-) (zoals een zak vol ballen voor maar 2,50)

Ontvangen
Ik lees bij even van de medeblogger deze mooie spreuk. (Daar wordt ik nou happy van.)

Als ik bij het revalidatiecentrum langs het restaurant loop, zie ik een paar oudere dames aan een tafeltje zitten. Ze houden een gezellig theekransje. Heerlijk om even naar te kijken. Geniet momentje.

In een gesprek met mijn ergo ontspanningstherapeut wordt me duidelijk dat ik niet als een dom schaap tegen een dicht hek moet aanblijven duwen. Schapen lopen ook alleen door het open hekje.

Afgeslagen
Niets

Geleerd
Dat ik opzoek moet gaan naar mijn eigen open hekje.

Dag 23

Geven
Ik geef mezelf een ME-dag.

Ik stuur mijn vriendin Mirjam een appje om haar te bedankt voor wat ze voor me doet en is.

Ontvangen
Ik ontvang een ME-dag van mezelf.


Ik ontvang lieve post van Susan. De engel kwam precies op het juiste moment. Ik stuur Susan dan ook een bedankt mailtje voor deze lieve post.

Ik ontvang lieve woord van vriendin Mirjam.

Afgeslagen
Niets

Geleerd
Dat ik meer naar mezelf moet luisteren en vooral naar dat innerlijke stemmetje.

Dag 24
Geven
Vanmiddag zijn we weer even wezen cachen. Ik laat in iedere cache die groot genoeg is een chocolade muntje achter voor de volgende vinder.

Ontvangen
gezellige ochtend/middag met vrienden.

Een heerlijke wandeling met mijn mannen

Afgeslagen
Niets

Geleerd
Dat ik alles per dag moet bekijken en als ik dan naar mijn innerlijke stem luister het best goed gaat.

Dag 25

Geven
Aandacht geven aan een vriendin die het duidelijk even nodig had.

Ik geef een goede vriend een dikke knuffel omdat hij hem wel kan gebruiken.

Ontvangen
Split railed hek en open poort leidt naar een gebied met een esdoorn boom vallen en mooie kleuren. Stockfoto - 5243361
foto van: http://nl.123rf.com/
photo_5243361_split-railed-hek-en-
open-poort-leidt-naar-een-gebied-
met-een-esdoorn-boom-vallen-
en-mooie-kleuren.html
Dat ik weet welk hekje nu voor mij open staat. Doordat ik niet de baan kreeg, die ik eigenlijk toch wel graag wilde hebben. (Het was duidelijk niet mijn hekje dat open stond.) Ik ga me nu dus ook even volledig richten op mijn revalidatie.

Afgeslagen
Niets

Geleerd
Dat iets waar je denkt voor te gaan, niet altijd is waar je ook echt voor kunt gaan.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...