Dag 5 Joke

Tot dusver was ik niet echt tevreden over mijn geefacties. Het waren allemaal dingen die ik toch wel gedaan zou hebben, ook zonder dat het geefmaand is. In september zou ik dit soort dingen helemaal niet meegeteld hebben (anders was het toen misschien ook al gelukt ;-), maar na het lezen van jullie verslagen realiseerde ik me dat ik de lat misschien wel erg hoog leg en dat ik verjaardagscadeaus e.d. ook wel mee mag tellen. Maar vandaag had ik geen gelegenheid om iets te geven, dus ik moest zelf een mogelijkheid creëren. Bij het lezen van de krant vanmorgen zag ik een oproep van iemand die om boeken/tijdschriften over acrylschilderen vroeg. He, ik heb nog wat Ateliers e.d. liggen. Een mail gestuurd dus dat ze die kon komen halen. Toen kreeg ik ook nog via Peerby de vraag om gebruik van een printer van iemand wiens printer stuk was en die belangrijke stukken uit moest printen. Gereageerd dat ze bij mij terecht kon. Helaas, helaas, de mevrouw van het acrylschilderen reageerde dat ze al boeken gekocht had en dus geen interesse meer. Waarom zet je dan een oproep in de krant???
En de mevrouw van de printer had ook al een andere oplossing, dus ook dat ging niet door.

Dan doe ik mijn echtgenoot maar een plezier dacht ik en begon de eetkamertafel op te ruimen. Wij hebben een tafel van 3 meter en daar kun je heel veel zooi op kwijt. Volgens mijn echtgenoot heb ik het talent om elk horizontaal vlak in huis vol te leggen met spullen, en hij is juist heel erg van het opgeruimde. Terwijl ik daar mee bezig was belde iemand die van een buurvrouw had gehoord dat ik verstand van blogs had. Zij wilde ook een blog, maar wist er niets van. Daar lag mijn kans! Een kwartier later was de dame er en heb ik haar  uitgelegd hoe een blog werkt en hoe ze kon beginnen. Hier kan ik de komende maand nog wel eens plezier van hebben, want 1 keer is natuurlijk niet genoeg, dus ik kan nog wel een paar 'geefdagen' vullen met de cursus bloggen denk ik ;-) Als dank voor de hulp had ze een fles advocaat meegebracht. Morgen eerst maar eens slagroom gaan kopen.

In het kwartier dat ik op haar wachtte was ook de tafel opgeruimd en had ik bij het opruimen het adres gevonden van een verstandelijk gehandicapt meisje dat gek is op het ontvangen van kaarten en die ik in het verleden al eens een kaart had gestuurd. Nu nog maar een kaart opgezocht en geschreven als voorbereiding op morgen.
Mijn echtgenoot was heel blij toen hij thuiskwam en de opgeruimde tafel zag.