zondag 1 december 2013

Dag 30: Sinterklaasfeest

Bijdrage van: de Verdubbeldame

De Geefmaand werd feestelijk afgesloten met een sinterklaasfeest in Haarlem, met de schoonfamilie. Ik had mijn best gedaan op mijn gedichten en surprise. Hier een foto van vorig weekend, toen Jurjen en ik samen aan onze surprises bezig waren:


Maar Sinterklaas is een feest van geven en nemen, dus uiteraard werd ik zelf ook ontzettend verwend. Met precies die dingen die ik had gevraagd: ecologische hairconditioner, kruidenthee, oplaadbare fietslampjes (wisten jullie dat ze bestonden?) het boek 'Zen under fire' van een mensenrechtenspecialiste in Afghanistan, en een agenda voor 2014.


Zoals te verwachten stonden de gedichten en de surprise die ik kreeg in het teken van de Verdubbeldame:

 


 

Ook de Geefmaand kwam voorbij, maar niet in een onbaatzuchtige context:


De Verdubbeldame zelf werd verdubbeld tot een slinger van spijkerstof:



Maar het mooiste geschenk? Dat was voor mij toch stiekem wel dat -en dat had ik totaal niet zien aankomen- mijn schoonzusje tot tranen geroerd was door het gedicht dat ik voor haar schreef. Zij is bezig haar prachtige verhaaltjes tot een boek te bundelen, en in het gedicht reikten haar eigen personages haar de Gouden Ganzenveer literatuurprijs uit.


En daarmee kwam aan die bijzondere Geefmaand een einde! Nou ja, zojuist stond hier mijn buurmeisje van om de hoek voor de deur: "Wil je me schminken? Want ik ga zo naar mijn opa." En ja hoor, het geven ging dus gewoon door. Wat een maand zeg! Het was zo bijzonder en spannend om dit experiment met 50 mensen tegelijk aan te gaan. Vooral in het begin stuiterde ik ervan: Hoera, het werkt! Mensen gaan het blog echt gebruiken! En hoera, wat een mooie dingen doen ze! Dank jullie wel allemaal, dat jullie meededen aan deze maand en jullie geweldige verhalen (en soms twijfels) met iedereen wilden delen.

Het was voor mij geen levensveranderende gebeurtenis, dat geven, maar ik kan toch zeker zeggen dat ik de wereld regelmatig met andere ogen heb waargenomen en dat ik dingen gedaan heb die ik anders niet zo snel gedaan zou hebben. En dat ik er een blij en speels gevoel van kreeg. Weet je wat? Ik ga gewoon verder met geven. Laten we deze blog ook in de lucht houden, zodat een ieder die zich geroepen voelt er af en toe een bijdrage aan te leveren dat gewoon kan blijven doen. Zonder verdere verplichtingen.

"Ik doe volgend jaar graag mee," hoorde ik al een paar keer, met de grootste stelligheid dat het een terugkerend gebeuren zou worden. Ik heb geen idee hoe het leven gaat lopen, maar zoals ik er nu tegenover sta denk ik dat ik het best volgend jaar nog eens zou willen doen. Wat jullie?
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...