zondag 15 december 2013

Terugblik op de Geefmaand

Bijdrage van: Welmoed Verhagen

Onderstaande heb ik vlak na de Geefmaand al geschreven. Het bericht was nog niet af en stond dus nog als concept klaar. Bij deze de publicatie ervan :-)

---

Nu ik nog eens terugdenk aan de geefmaand komen er nog wat geefacties naarboven waarover ik eerder vergeten was te bloggen. Ik noem ze graag alsnog, als reminder voor mezelf voor als ik deze blogs over een tijd nog eens teruglees en ter inspiratie van anderen:

AH zegeltjes inplakken voor mijn moeder. Ze legt die lange slierten zegeltjes altijd op het aanrecht of in de keukenla en dat wordt dan een beetje een rommeltje. Kleine moeite om ze even voor haar in te plakken. Een stuk of 3 - 4 keer heb ik een flinke hoeveelheid zegeltjes ingeplakt. Een aantal dagen geleden vond ik trouwens ook ineens een vol boekje met zegeltjes in mijn tas. Los van mijn inplak-actie. Mijn moeder had 'geen idee' waar die vandaan kwam. Jaja ;-) Dankjewel mam!

Op weg terug van een werkafspraak in Amsterdam naar het station liep ik langs een lange rij fietsen. Van eentje was het achterlicht nog aan. Ik wilde 'm uitzetten, zodat het batterijtje 's avonds niet leeg zou zijn. Ik kon echter nergens een knopje vinden. Mislukte actie dus :-( Wellicht een lampje zoals mijn vriend dat ook heeft: die blijft nog even aan en gaat daarna vanzelf uit. Ik hoop het maar.

- Mijn vriend en zijn kids gek op Nutella en je kan tegenwoordig via Facebook stickers bestellen met daarop iemands naam. Thuis kan je die dan op de pot Nutella plakken. Ik had dus van die stickers besteld, zonder dat zij daarvan wisten. Voordat ik een tijdje naar mijn ouders ging, heb ik nog snel de sticker met de naam van mijn vriend op een nieuwe pot Nutella in de ontbijtla geplakt. Die zouden ze vanzelf wel tegenkomen bij het ontbijten :-)


En inderdaad. Zoonlief had het als eerste door en zei: 
"papa, wil je Nutella?"
"Jaha, even rustig aan, ik neem eerst wat anders"
"Neem nou Nutella!" 

Totdat hij het uiteindelijk ook zag: zijn naam op de pot Nutella. Hij was in de veronderstelling dat net als met de cola-flesjes ze gewoon willekeurige namen hadden gedrukt en dat het nu wel heel toevallig was dat zij net een pot uit het rek hadden gepakt met zijn naam erop. Ook nog eens een naam die maar heeeeeel zelden voorkomt. Wat een toeval! Hij zag wel dat er een sticker op de pot geplakt zat, maar het kwartje viel niet. Hij verbaasde zich er nog over dat dat toch wel een kostbare aangelegenheid was voor Nutella om al die potten te maken met verschillende namen. Heerlijk om iemand zo te kunnen verrassen. "Die actie met die naamsticker: onbetaalbaar" smste hij me later. Actie geslaagd :-)

Via Twitter zag ik dat er een leuke B&B op Texel en de eigenaars schrijven op verzoek namen in het strandzand. Ze maken daar dan een foto van en sturen je die via Twitter toe. Ik heb een verzoekje ingediend om de naam van mijn vriend in het zand te schrijven en binnen enkele dagen was het geregeld:
Wederom was vriendlief stomverbaasd: hoe had ik dat nou voor elkaar gekregen? :-) Ook zei hij: "het is niet eerder iemand gelukt me 2x in zo'n korte tijd compleet te verrassen :-)" 

Verder heb ik via Facebook een foto gedeeld van Henry de Vries, een man die ik niet ken, maar die wordt vermist. Alle kleine beetjes helpen hoop ik... Update 15 december 2013: nog altijd niet gevonden, dus als anderen dit lezen: ook graag de foto en info delen!

Ontvangen:
  • Gezellig bijpraten met een goede vriend, en hij betaalde de koffie
  • Gezellig bijpraten met een vriendin, met een mogelijke samenwerking in het vooruitzicht (win-win). Zij betaalde de koffie en taart. Ik hielp haar aan het contact met iemand anders die met zingeving en kunst bezig was (zie mijn blog over dag 28 t/m 30). Dat aan elkaar linken is inmiddels gelukt: ze gaan binnenkort kennis maken.
  • Het volle AH-zegeltjes boekje dat ik van mijn moeder kreeg
  • Lieve berichtjes via facebook en sms
  • Deze inspirerende link die Marije via Facebook deelde, met allerlei grote en kleine 'random acts of kindness
-------

En nu, op 15 december, schrijf ik er nog een stukje bij:

Gegeven: niet heel erg veel. Zelf veel aan mijn hoofd en dus wat minder focus op anderen... Wel een stel de weg gewezen die een bepaald hotel zochten en compleet verkeerd waren gelopen... Ook kan ik er regelmatig zijn voor een facebook-vriendin die geen makkelijke tijd heeft. Bij mijn ouders thuis soms even de was doen, keuken aan kant maken, vaatwasser uit-en-inruimen etc of koffie voor ze zetten. Dingetjes die ik eerder misschien minder snel zou doen, lijken nu haast een gewoonte te worden: hoeveel moeite is het nou om voor hen ook een kopje koffie te zetten, ook al doet het apparaat er lang over? Het bedankje en de glimlach van dankbaarheid zijn toch onbetaalbaar? :-)

Gister hoorde ik dat de vader van een vriendin onverwachts en veel te jong is overleden. De komende dagen kijken hoe ik haar kan steunen en donderdag naar de begrafenis als ze dat fijn vindt.

De vriend waarover ik hierboven schrijf, is inmiddels mijn ex-vriend. We woonden nog maar net samen. Ik ben boos en verdrietig... "Gelukkig" had ik mijn appartementje in Amersfoort nog, daar ben ik nu aan het opruimen en schoonmaken zodat de spullen die al in Rijswijk stonden hier weer een plekje kunnen krijgen. Vooral op dit moment dus even "geven aan mezelf" en proberen er hier weer een fijn (t)huisje van te maken.

Op 10 december was er een schrijfmarathon van Amnesty International: 24 uur lang brieven schrijven aan regeringen en Openbaar Aanklagers. In Zwolle was een actie van 12 uur opgezet. Ik ben 's avonds aangehaakt en heb ruim 2 uur zitten schrijven. In totaal zijn er 200 brieven geschreven in Zwolle!



Verder een kleine bijdrage geleverd aan een actie van de Verdubbeldame: een 9-jarig jongetje met autisme zamelt boeken in voor kinderen die van de voedselbank afhankelijk zijn. Ik heb een kinderboekenschrijver via Twitter gevraagd of hij een aantal boeken wil doneren. Hij reageerde enthousiast, maar had de boeken ergens ver weg in een doos zitten. Ik hoop dat het uiteindelijk gelukt is ze op tijd te vinden en inderdaad te doneren! Ook heb ik de actie wat meer bekendheid gegeven door een bericht erover via Facebook te delen.

En wat ik ontvangen heb? Vooral veel steun en liefde van de mensen om me heen. Heel erg fijn om te merken! En heel concreet heb ik van een goede vriend (nog voor mijn verjaardag vorig jaar december) een nieuwe accu voor mijn laptop gekregen. Hij heeft 'm er ook nog zelf ingezet. Mijn laptop kan ineens weer uren zonder stroom en werkt ook nog eens veel sneller, yeeeeey! :-) Hij heeft ook nog geholpen alle opties voor internet/tv in mijn huisje op een rij te zetten zodat ik een goede keus kon maken. Inmiddels aangevraagd, dus over 3 - 6 weken (pfff waarom moet dat zo lang duren?!) heb ik weer internet en tv hier.

Met de freelancers van Zinweb hebben we een heel gezellige kerstborrel en -diner gehad in Amsterdam. Het was zo gezellig dat ik de tijd compleet vergat en bijna de laatste trein miste. Lang geleden dat dat (bijna) gebeurd is! :-) Als bedankje kregen we van de directeur een heel lief mooi klein boekje: De verschrompeling van de olifant" van Toon Tellegen, met voorin een persoonlijk tekstje. Helemaal fijn :-)

Van mijn moeder ook nog een hele mooie adventskalender en bijenwaskaarsjes gekregen: je kan 'm rondvouwen en dan in het midden een kaarsje zetten, waardoor de raampjes mooi verlicht worden. Kwam ze 's nachts naast mijn bed leggen: "je hebt je schoen gezet vannacht ;-)". Dat het al na 5 december was en ik helemaal geen schoen gezet had, maakte mijn moeder niks uit: die vindt altijd wel een manier om lieve dingen te doen:-)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...